.

Msza Wieczerzy Pańskiej

msza wieczerzy paskiej 13 20170414 1519210642

Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczęliśmy obchód Triduum Paschalnego. Przed rozpoczęciem Liturgii przedstawiciele grup parafialnych złożyli życzenia kapłanom pracującym w naszej parafii. W homilii ks. proboszcz przypomniał o znaczeniu Sakramentu Eucharystii w życiu każdego człowieka. Po Mszy św.
w uroczystej procesji przeniesiono Najświętszy Sakrament, do Ciemnicy, którą przygotowały panie katechetki. Poniżej zamieszczamy szczegółowe informacje dotyczące znaczenia i symboliki Wielkiego Czwartku (artykuł p. Piotra Lewandowskiego).
Przepisy mówią, iż w tym dniu we wszystkich innych kościołach można odprawić tylko jedną Mszę. Jest to Msza Wieczerzy Pańskiej. Zastępuje ona nieszpory tego dnia i jest początkiem Triduum Paschalnego, które stanowi w swej istocie jedną, nierozerwalną całość, rozciągniętą jednak na trzy dni. To właśnie szczególnie w czasie tej celebracji przeżywamy to, o czym mówi znany hymn eucharystyczny, autorstwa św. Tomasza, zwany Pange lingua (Sław języku tajemnicę), śpiewany w czasie procesji do Ciemnicy:
"W noc ostatnią przy wieczerzy, z tymi, których braćmi zwał, czyniąc wszystko jak należy, czego przepis prawny chciał, sam dwunastu się powierzył i za pokarm z rąk swych dał". Jezus daje nam się w tym dniu poznać jako Pokarm; Pokarm na życie wieczne (J 6,35). Odchodzi, ale zostawia nam Siebie samego w postaciach eucharystycznych, dokonując, jako Najwyższy i Wiekuisty Kapłan; pierwszego przeistoczenia.
Przed Liturgią Słowa odśpiewywany jest hymn Chwała na wysokości Bogu, podczas którego biją wszystkie dzwony i dzwonki. Od zakończenia hymnu instrumenty te milkną aż do Gloria w Wigilię Paschalną sprawowaną w noc Wielkiej Soboty. Do tego czasu w liturgii zamiast dzwonków stosuje się kołatki; drewniane instrumenty, zwane też z łaciny crepitacula lub tabulae. Radosny, miły dla ucha dźwięk dzwonków zastępuję więc surowe i żałobne brzmienie kołatek.
Po liturgii Eucharystycznej i rozdaniu Komunii św. następuje przeniesienie w uroczystej procesji Najświętszego Sakramentu z tabernakulum do przygotowanego wcześniej miejsca, zwanego Ciemnicą lub ściślej: ołtarzem wystawienia; symbolizującego miejsce uwięzienia Chrystusa po Wieczerzy, w noc oczekiwania na wyrok. Podczas procesji używa się kołatek i śpiewa się hymn Sław języku tajemnicę. Przy ciemnicy trwa do późnych godzin wieczornych adoracja Chrystusa uwięzionego i cierpiącego.
Z ołtarza zdejmuje się także obrusy (łac. denudatio altaris); czynią to diakoni lub akolici. Do przełomu VII i VIII wieku obrusy na ołtarzach pozostawały jedynie w czasie liturgii. Jako że od Mszy Wieczerzy Pańskiej aż do Wigilii Paschalnej nie celebruje się Eucharystii (co nie znaczy, że nie sprawuje się liturgii!) - ołtarz pozostaje odkryty. Dziś w geście obnażenia ołtarza upatruje się symbolikę obnażenia Jezusa
z szat oraz jego opuszczenia przez bliskich. Sam ołtarz bowiem jest symbolem Chrystusa. Niegdyś zachowywano także zwyczaj zmywania mensy ołtarzowej wodą z winem na znak, iż z serca Jezusa wypłynęły krew i woda.

 

Całość zdjęć do obejrzenia w galerii

 

Kalendarz Liturgiczny

Facebook

Ile osób jest online

Dzisiaj 26
Wczoraj203
W tygodniu583
W miesiącu2905
Wszystkie wejścia202068